Maftunaning es hushi umuman joyida emas.Kamida birinchi partada o'qituvchining ko'z oldida o'tiradi.Qiz unga tikilib turganidan o'ng'aysizlangan Temur ,-Tinchlikmi deya so'radi.
-Ha tinchlik.
Dars qanday o'tdi. Temur nimalar dedi. Kim javob berdi. Uyga vazifa qanday bo'ldi. Barning hech biri qizning qog'iga kirmadi.
-Mana darsimiz ham o'z nihoyasiga yetdi. Halu vaqtimiz bor ekan. Kelinglar guruhdagi masalalar bilan ham ozroq shug'ullanib olsak.
-Kechirasiz bir savolim bor edi chidab turolmay so'radi Maftuna.
-Maylu so'rayvering.
-Familyangiz Umarovmi ?
-Yo'q Samandarov.
-Zangi Ota tumanida yashaysizmi ?
-Yo'q, Yunusobod tumanida.
-Uzur sizni boshqa birov bilan adashtiribman.
-Hechqisi yo'q.
Maftuna tamom bo'ldi.Havi yetishmayotgandek bo'g'ila boshladi.Chunki u Temurga atiga yolg'on ismni aytgan edi. Agar to'g'ri bo'lib chiqsa nima deb javob berishinj o'ylab shunday degandi. Temur aytgan gap rost bo'lib chiqdi. Ha bu o'sha. O'sha inson. Lekin qanday qilib. Qanaqasiga bunday bo'lishi mumkin.Axir uni menga o'ldi deb aytishgandiku.
Tushimmi bu o'ngimmi?! U o'lgan bo'lsa bu kim.. Keyin nega meni tanimadi.Huddi umuman uchratmagandek.Balki men adashayotgandurman.Dunyoda o'xshash insonlar kammi. Ism va manzil h tasodif bo'lishi mumkin.
-Maftunaxon...
Maftuna Xusnoraning niqtab qo'yishidan so'ng o'ziga keldi.
-Juda hayolparast qiz ekansiz kuldi Temur.
Shu bilan tannafus bo'ldi. Temur uchinchi juftlikdan so'ng yig'ilishlarini aytib chiqib ketdi.
-Maftuna senga nima boldi. Namuncha dovdiramasang. Isitmang yo'qmi.
-Yaxshiman Xusnora yaxshiman.
Qolgan ikki juftlik qanday o'tdi qiz buni sezgani ham yo'q. Fikru hayoli Temurda. Adashyapman. Men adashyapman. Bularning bari tasodif ha tasodif tasodif..
Barcha darslar tugagach Temur o'quvchilarini xonaga yig'di.
-Darslar yaxshi o'tdimi. Hech qanday shikoyatingiz yo'qmi. Menimcha yo'q. Chunki sizlarning har biringiz aqlli yigit qizlarsiz. Bu yerga kelganimga bir hafta bo'lgan bo'lsa hozircha barchangiz haqingizda fikrlarim ijobiy. Shu payt Temurning qo'l telefoni jiringladi.
-Oybek kekaver darslar tugadi. Birga ketamiz. Mashinam hali beri tuzaladiganga o'xshamaydi.
Hop ko'rishamiz.
Temur yana bir qancha masalar haqida gapirdida xonadan chiqib ketdi.
-Yo'q deb yubordi Maftuna bu endi tasodifga o'xshamayapti. Axir u Oybek dedi. Men ko'rishin kerak Oybekni ko'rishim kerak.
Maftuna o'rnidan turib tashqariga yugurdi. Kursdoshlari hayron bo'lgancha qolaverishdi. U tashqariga chiqqanida Temur direktor o'rinbosari bilan gaplashib turardi. Maftuna to'xtadi. Bir chekkada uni kuzata boshladi. Biroz o'tib mashina keldi. Avvaliga u mashina ichidagi yigitni ko'ra olmadi. Ammo yigit mashinadan tushib ular bilan ko'rishgach Oybek deya qotib qoldi.
-Men adashmadim. Huddi o'zi. Lekin qanday qilib uni ikki yil ilgari vafot etdi deyishgandi... Nahotki meni aldashgan. Ammo bundan maqsadlari nima. Hozirchi nega u meni. Huddi begonalardek. Huddi umuman ko'rishmagandek.Hech narsaga tushunmayapman bu yerda qanday sir bo'lishi mumkin.Yoki hammasi uyushtirilganmi. Bundan kimga foyda...
-Maftun ingliz tilidan to'garak boshlandi. Barno opa seni sorayaptilar. Yoki bugun kirmaysanmi.
-Yo'q nega endi qatnashaman yur ketdik...