Yana bir bor barchaga salom! Sizlarni uzoq (sal kam 5 yil) kuttirganim uchun uzr! Hikoyaning oldingi mavsumini 2019-yilda yozgandim. Shu oʻtgan yillar davomida hayotimda juda koʻplab oʻzgarishlar boʻldi. Kollej, sevgi, universitet, karantin, karyera… barchasi haqida bir boshdan hikoya qilib berishga qaror qildim. Hikoyam sizlarni zeriktirib qoʻyishidan qoʻrqib, biroz vaqt nima yozishni bilmay yurdim. Ammo, oxir-oqibatda, barchasini boricha aytib berish qaroriga keldim.Ushbu ikkinchi mavsumdan boshlab, voqealar siz uchun yanada qiziqroq tus oladi degan umiddaman. Iltimos, 5ta yulduzcha va izohlar orqali meni qo‘llab-quvvatlang! Sizlarga yoqadigan hikoyalarimda davom etishim uchun bu eng katta motivatsiya. Avvalgi qismlarni Zo‘rlashlar bo‘limidan o‘qishingiz mumkin. Demak, boshladik:

Jamshid bilan otashin munosabatlarimizning davom etishiga koridordagi ovoz toʻsiq boʻldi. Kimningdir ismini aytib chaqirishyapti. Bizga aloqasi yoʻq, lekin har ehtimolga qarshi ust-boshimizni epaqaga keltirdik. Qorongʻu tushib qolibdi. Dekabrning shunisi yomon. Endi uyga shoshilish kerak.
Koʻcha salqin. Qor parchalari erinibgina osmondan birma-bir tushib kelyapti. Yuzimga urilgan parchalar ancha sergaklantirdi. Jamshid bilan oramizda noqulay, lekin qiziqarli sukunat hukm surardi. Yoʻlning yarmigacha deyarli gaplashmadik. Boʻlgan hodisadan xotiralarni yoqimli deb boʻladimi yoki iffatim uchun oʻzimdan nafratlanishim kerakmi? Balki unchalik siqilishga arzimas, balki gunohlarga oʻzimiz qoʻrqinchli baho berib yuborgandirmiz? Yoki shunchaki oʻzimni oqlash uchun shunaqa gaplarni oʻylayapmanmi? Bilmadim. Boʻlganicha boʻldi. Jamshid bilan munosabatlarimiz buzilmasa kerak. Buzilmasa, bundan battar ishlarimiz ham koʻpaya boradi. Boshida shunchaki quchoqlashishga qongan koʻngil, endi ochiq ishq oʻyinlariga ham koʻnmay qoʻyadi. Jamshid nimani oʻylayapti ekan? Balki keyingi safar ogʻzimga berish haqida oʻylayotgandir? Kim bilsin. Eshiklar kengroq ochilib boradi bu yogʻiga. Vaqtida toʻxtatish kerak yoki iffatli qiz boʻlishdan chekinish. Qaysi birini tanlayman? Qay biri amalga oshadi? Oʻzi hozir orgazm eyforiyasi ta’sirida fikrlayapmanmi yoki shaxvoniy ehtiroslari tarqab ketgan begʻubor qizaloq sifatidami? Vaqt oʻtib, yana ehtirosim oshadi, oʻshanda barchasi aniq boʻladi. Xudo biladi, uni qanchalik boshqara olaman. Xudo? Qiziq, u hozir men haqimda qanday fikrda ekan? Jamshid qoʻlimdan tutdi.
— Nimalarni oʻylayapsan? — soʻradi u.
— Seni nimani oʻylayapti ekan, deb xayol qilyapman. — Ovozimda oʻzgarish sezilmadi, demak, unga hamon hurmatim baland.
— Oldingi va keyingi munosabatlarimiz haqida oʻylayapman.
— Ikkimiz qariyb bir xil narsani oʻylayotgan ekanmiz, — deyman, fikrlashimiz yaqinligidan koʻnglim koʻtarilib. — Qanday edi va qanday boʻldi-ya?
— Ha, gapirma. Menda xafa emasmisan, Madina? — Ismimni toʻliq aytganidan savoli jiddiyligini tushunaman.
— Xafa boʻladigan vaziyat emas. Qarorni faqat sen qabul qilmading-ku. Endi bu yogʻiga nima qilish haqida oʻylayapman.
— Men ham.
— Jamshid, keyingi munosabatlarimizdan qanday boʻladi, bilmayman, lekin sendan oʻtinib soʻrayman, menga xirs koʻzi bilan, fohishaga qaragandek qarama, iltimos.
— Oʻzing ham bilasan, seni xohlashimni yashirmaganman, biroq hech qachon fohishadek qaramayman. Shuni unutma. — U qoʻlimni qattiqroq ushladi.
— Rahmat, doʻstim. Keyingi munosabatlarimiz haqida oʻylab koʻrishimiz kerak. Bugungi voqeani takrorlamaymiz, deb va’da bergan bilan ertagayoq barchasini esdan chiqaramiz. Lekin doim shunday ish qilolmaymiz. Ikki oʻt orasidamiz, menimcha.
— Toʻgʻri aytasan. Aytgancha, Sardor bilan munosabatlaringni oʻzgartirmaysanmi?
— Bilmadim, nega edi?
— Balki sevishganlarga aylanganimiz yaxshidir, demoqchi edim.
— Balki… Lekin u bilan ham munosabatlarimni buzishni istamayman.
Oʻylanib qoldim oʻzimcha: sevgan yigitim boʻla turib, ikkitasi bilan yotib ulgurdim-a? Shohrux bilan-ku, mayli, lekin Jamshid bilan xohlab qildim-ku. Sardor aka ham kimlar bilandir yotib yurar balki. Oʻzimni oqlashga topgan sababimni qara-ya. Yotsa, yotavermaydi. Shuning uchun men ham shoxdan shoxga sakrab yurishim kerakmi? Toʻxta, Jamshid sevishaylik, dedimi? Rostan sevarmikin meni?
— Jamshid, sevgini taklif qilishingga sabab bormi?
— Ha, senga nisbatan sevgiga oʻxshash his tuyaman.
— Qiziq! Qachondan beri?
— Parta ustida chiroyligina boʻlib yotib berganingdan beri, — kuladi u. Bir tomondan ikkimiz ham tushkunlikka tushmaganimiz xursand qiladi. Hazil qilishga ham vaqt topayotganimiz ajoyib. — Bilmadim qachondan, Sardordan sal rashk qilaman seni. — gapini tugatdi u.
Koʻchamga yaqinlashib qolibmiz. Jamshid chetroq tortib, ikki qoʻlimdan ushladi. Koʻzlarimiz toʻqnashdi. Balki boʻlgan voqealarni shunchaki shoʻx yoshlikka yoʻyarmiz, oʻylayman men. Endigina 17ga kirgan goʻdaklar boʻlsak…
— Madina, mendan xafa emassan-a?
— Mm… yoʻq.
Lablarimiz yana tutashdi. Bir necha soniya huzur qilib oʻpishdik. Xayrlashayotib, qulogʻimga pichirladi:
— Bugungi kun uchun rahmat.
Qiziq, Jamshid bundan oldin ham kim bilandir o‘pishib ko‘rganmikan? Balki birortasi bilan yotib ham ko‘rgandir, kim bilsin. Man uchun ikkinchi sherik ekanligini xayoliga ham keltirmasa kerak. Sherik dedimmi? Tavba, hali 18ga kirmasdanoq uchta “sherik” ko‘rdim. Sardor aka bilan-ku, shunchaki quchoqlashish, shirin so‘zlar… Lekin Jamshid va Shohrux… Bular rostakam seks-partnyorlarim. Jamshid mayli, Shohrux orqamga qildi, og‘zimga berdi… Jamshid ham tez orada shuni istab qolar balki. O‘shanda nima qilaman? Jamshidnikini og‘z…
— Madina, seni sog‘inib qolaman, — Jamshidning so‘zlari fikrlarimni to‘zg‘itib yubordi. “Men ham” dedim ichimda. Ketar chog‘ida qo‘limdan ushlab, asbobiga bosdi. Oh… Yana taranglashibdi. Demak, bizning bu o‘yinlarimiz, ehtiroslarimiz hali tugamaydi, degan xayol ichimdan o‘tdi. So‘ng xayrlashdik.
Boyagi xayollarga berilib, darvozaga yaqinlashdim. Qulflangan. Bu paytda eshigimiz doim ochiq turardi. Ichkaridan qulflangan. Onam bir oʻzi qolgan boʻlsa, yopib qoʻygandir-da. Biroz taqillatdim, javob boʻlmadi. Soʻng onamga telefon qildim. Koʻtarmadi. Lekin darrov qaytib chiqdi. 3-4 daqiqa oʻtib darvozani ochdi.
— Assalomu alaykum. Uzr, oyi, biroz kechikdim. Dadam hali kelmadilarmi, eshikni qulflab qoʻyibsiz?
— Valaykum assalom. Ha, dadang mijoz bilan boshqa shaharga chiqib ketibdilar. Yaxshiyam kechikkaningni koʻrmadilar. Nega buncha kechikib ketding?
— Oʻqishda navbatchilik kunimiz ekan, shunga vaqtida kelolmadim. Bir oʻzingiz oʻtiribsizmi?
— Yoʻq, boya Shohrux akang keluvdi. Xonasiga kirib ketgandi, menimcha, uxlayapti. Ovqatlanasanmi?
— Sal keyinroq. Bemalol dam olavering, oyi, — degancha xonamga yoʻl oldim.
Tomogʻimdan ovqat oʻtarmidi. Bugungi kun haqida yotvolib xayol surishim kerak hali. Nima qilib tashlaganimiz haqida qancha oʻylasam ham kam. Tomim ketib qoladi. Yana oʻsha savol: Eyforiyadan mast boʻlaymi yoki hayosizligim uchun yigʻlaymi? Xayollarimni jamlash biram qiyin. Zerikdim biroz. Yaxshisi, Sardor akaga telefon qilaman. 10 daqiqacha gaplashdik, doimiy gap-soʻzlar, odatiy