O'tgan yozda xotinim va men deyarli ta'tilsiz qoldik-pul bilan, ish jadvallari bilan ham qiyin edi. Oxir-oqibat, men so'nggi daqiqada chiptalarni sotib olishim va xotinim haqiqatan ham xohlamagan qarindoshlarim bilan Charvoqga dam olish uchun borishim kerak edi. Ammo boshqa tanlov ham yo'q edi.

O'sha paytda Nodira 39 yoshda edi. U qora sochli ayol, baland bo’ylik, sochniy, ammo haddan tashqari emas, jismoniy, ayniqsa ko'krak va dumba sohasida.

Shu bilan birga, mening jiyanim keldi - yigirma yoshli yigit, jismonan baquvvat, baland bo'yli. Men uni oxirgi marta o'n yil oldin xuddi shu qarindoshlarda ko'rganman. Aslida biz yana tanishdik.

Tanishuv Nodira bilan kelgan kuni kechqurun plyajga boradigan yo'lda boshlandi. Shunday qilib, uchtasi ketdi-men, Nodira va Javoxir. Nodira ustiga engil va qisqa sarafan kiydi. U suzishni yoqtirmaydi, lekin kechqurun quyoshni botishni tomosha qilishni xohlardi.

Ehtimol, Javoxiri uzoq vaqtdan beri qiz do'sti yo'q edi. Yoki, ehtimol, u bunday sochniy katta ayollarni yaxshi ko'rardi. Qanday bo'lmasin, u Nodiraning ko’tlariga va oyoqlariga ko’z uzmasdan qarardi (Nodira oldinda edi) va uning hayajonini mendan yashirish qiyin edi.

Plyajda xotin tez harakat bilan sarafani tashladi va shortigida Javoxirni qo’tog’ining (juda, juda katta) sakrashini ham payqamaslik mumkin emas edi. Nodira chindan ham kerakli narsaga ega edi-yorqin oq, uning barcha afzalliklarini mukammal ta'kidlaydi.

Aytishim kerakki, so'nggi bir necha yil ichida biz kamdan-kam hollarda sikishamiz. Men 10-15 yil birga yashaganlarning ko'pchiligi bir xil tarixga ega ekanligini eshitganman. Nodira yaxshi ko'rinardi va hali ham menga yoqardi, lekin men uni sikishni xohlamasdim. Ko'rinishidan, bu "amdan to’ygan" deb nomlanadi.

Men uni bir kun yoki har hafta sikganimda ham, unga aniq yetishmayotgan edi. Masalan endi bir sikanimda ikkinchi martasi keyingi haftalarga o'tardi, agar oylar bo'lmasa, u deyarli har doim hoxlar edi.

U yosh yigitning e'tiboridan mamnun edi va bu ham darhol sezildi. Men suvga tushdim va ularga ahamiyat bermadim - lekin aslida u yechinib, o'tirib, yotib, unga o'zining jozibalarini juda mohirlik bilan namoyish etganini juda yaxshi ko'rdim. Faqat Javoxirning ko'zlarida olov paydo bo’lishi uchun qilardi.

Javoxir bu sahnalarning barchasidan suzishni deyarli unutib qo’ydi, lekin oxir-oqibat u o’ziga keldi va suzdi. Keyin biz qirg'oqqa qaytib, bir oz o'tirdik, suhbatlashdik va kechki ovqat tayyorlash uchun uyga bordik. Yo'lda biz bir necha shisha sharobni sotib oldik.

Kechki ovqatdan oldin xotinim kiyimlarini o'zgartirdi, lekin yangi sarafan ham shahvoniy emas edi, bundan tashqari, endi u ligchiksiz edi. Og'ir ko'kraklari stol oldiga yurganida yoki egilganida yoqimli tebranardi. Javoxir ko'zlarini uzolmay tomosha qilardi.

Hamma bir oz ichganida, atmosfera biroz tinchlandi. Ular jimgina musiqa qo’yishdi, uchalamiz uchun ajratilgan uyning hovlisida o'tirdik (uyda ikkita yotoq xonasi va umumiy zal bor)va suhbatlashardik. Nodiraning ko'zlarida, u yigitga qaraganida, men sustlikni ko'rdim. U vaqti-vaqti bilan lablarni tishlab olardi.

Keyin Javoxir o’rnidan turib ketdi va men Nodiradan Javoxirni qanday yoqtirishini so'radim. Nodira qizarib ketdi va birinchi navbatda alg’ovlanib narsaga javob berdi. Ammo asta-sekin sharob va hayajon uning tilini ochdi va u juda yoqimli yigit ekanligini aytdi.

- Va Javoxir sening huzuringdan mamnun ekanligi aniq...

- Siz hasad qilyapsizmi?

- Yo'q, aksincha... Lekin sen ham payqadingmi?

- Nimani? - u qizarib ketdi. Men tabassum qildim.

- Uning sho’rtigidadi qo’toqni !...

Nodira javob bermadi, faqat yanada qizarib ketdi.

- Senga yoqdimi?

- Xo'sh... Ha. Umuman olganda, men juda mamnunman.

- Va agar men bo'lmaganimda, sen unga qiziqarmiding?

- Nimaga shama qivoz? - u biroz titrab ketdi.

- Yo'q hech narsaga, prosta... U sening didinga mos keldimi?

- Xo'sh...bundo qaraganda Menga bo'lishi mumkin.

- Bunday olovli ko’zlari va shortilarda shunday qo’tog’i bilan...

U yana javob bermadi, lekin u mening aytganlarimni yoqtirdi, bu uni hayajonlantirdi.

Men yaqinlashdim.

- Unga amingni berishni xohlaysanmi, azizim?

Nodira istak, hayrat va tashvish kurashdi. U hayajondan titrab ketdi.

Ikki barmog'im bir-biriga o'ralgan holda, men uning yuzini silab, barmoqlarini lablariga olib bordim.

- Uning qo’tog’ini og'ziga olmoqchimisan?...

So'zlar bilan javob talab qilinmadi. Endi uni erkalagan barmoqlarim uning qo’tog’ rolini o'ynadi. U og'zini ochib, ularni yutib yuboradi yoki yo'q... Ammo qanday qilib yo'q? Albatta, u yutadi...

Xotin lablarini ochdi...

- Men unda dam olaman, azizim... Va siz maza qilib sikishasizlar...

Men uning hayratda qolgan yuzini o'pdim va o'rnimdan turdim.

Uyning kirish qismida men Javoxir bilan to'qnashdim. U endigina qaytayotgan edi. Men unga hali ham yo'ldan charchaganimni va dam olish uchun ketishimni aytdim. Ammo Nodira hali ham o'tirishini. Siz unga sherik bo'lasizmi, bitta o’zini tashlamaysizmi? Javoxir yana qattiq yutundi va boshi bilan ha deb irg'adi.

Men uyga kirdim, xonaning eshigini orqamdan yopdim va undagi pardalarni yopdim, faqat yoriq qoldirdim. Deraza to'g'ridan-to'g'ri ular o'tirgan hovliga qarardi, ular ikki metrdan oshmadi. Javoxir o'z o'rniga o'tirdi. Ikkalasi ham biroz taranglashdi.

Ammo bir necha daqiqadan so'ng kuchlanish boshqa holatga tusha boshladi. Ular ichishdi, keyin ko'proq. Ularning mensiz suhbati, avvaliga noqulay bo'lib, boshlandi. Keyin Javoxir yana bir shisha va uzum olib kelish uchun o'rnidan turdi va qaytib kelganida, Nodira yoniga o'tirish uchun harakat qildi.

Endi ular divanda, bir-birlariga yarim yonboshlab o'tirishdi. Suhbatlashashardi. Men xotinimni bilaman va u uzoq vaqt chidab turmasligiga amin edim. Nodira qaror qabul qilishi kerak edi. Nodira jimgina bir narsa dedi, Javoxir boshi irg'adi va Nodira oyoqlarini Javoxirni oyoqlari tizzasiga qo'ydi.

Menimcha, uning tizzasidan qo’tog’igacha bo'lgan yo'l qisqa edi. Endi men faqat taxmin qilishim mumkin edi, chunki men ularning orqasidan kuzatardim, lekin bu hatto qiziq edi. Keyin Javoxir jimgina nola qildi. Men darhol derazaga o'girilib qaradim, lekin bu yerda hamma narsa tinch va qorong'i edi.

Nodira kulib yubordi va yana unga jimgina nimadir dedi. Keyin u qo'lini uzatdi va Javoxir uning qarshisida turdi. U unga yuqoridan pastgacha qaradi, jilmayib, asta-sekin shortigini yechdi. Va Nodira u yerdan qo’tog’ini olib chiqqanida, hatto yarim zulmatda ham uning ulkan qo’tog’i ko'rinib turardi.

Nodiraning og'zida bu qo’tog’ bir soat oldin barmoqlarimga qaraganda ancha tezroq edi. Nodira avval uni muloyimlik bilan silab, keyin og'zi bilan unga o'tira boshladi. Javoxirning nolasini ushlab turish tobora qiyinlashdi. Ammo xotinimning boshiga qo'l qo'yish istagini to'xtatish endi kerak emas edi.

Bu minet qancha davom etganini bilmayman. Vaqtni kuzatish qiyin edi. Javoxir titrab, Nodiraning og'ziga bo’shandi va boshini yanada qattiqroq bosdi,